باران زيباست ... خصوصا باراني كه بر قلبي كينه توز ببارد و آن را از زنگار نفرت و دشمني با دانشمندان و فرهيختگان يك امت بزدايد ... نميدانم كنه اين كينه كجاست كه اينگونه با نفرت تلاش مي كند يك تجربه شيرين انساني را ... مقدس ترين تجربه مشترك بشري را ... انس و آشتي دو قلب پاك زير باران را ... با چرك نفرت خود چركين كند ... اما مي دانم كه مسوول آن دردها كه شمرد ... هركه باشد يك روحاني محقق جوان و همسر پاك نهادش نيست